أجمل ما فى 2014 حاجة نبهنى لها مناقشة مع
صديق النهاردة بعد حدث فرحنا له جدا ، وهى إنى استعدت الطفل اللى فقدته من جوايا
فى 2013 ، رجعت للشقاوة القديمة والضحكة اللى من القلب ، بقيت أعمل مقالب بنفس
حلوة ، فى 2014 قدرت أشيل أقنعة كتير قوى
من على قلبى وأواجه الحياة من تانى .
بقى سهل على أقول لأى حد أنا بأحبه أو بأكره
عن مكانته فى قلبى من غير دبلوماسية ولا حسابات ، رميت كل حسابات الكبار من دماغى
، رجعت أزغرد :D
قدرت أحلل كل المشاكل لأسبابها البسيطة
وأعالجها بهدوء ، ورجعت أرسم ، صحيح أنا مش رسام بريمو وفاروق حسنى أحلى منى
بكتييييييييييير فى موضوع الرسم ده ، بس على الأقل نفضت التراب عن كراسة الإسكتش
بتاعتى ومسكت القلم وشخبطت ، يااااااااااااااااااااااه كان شعور ممتع قوى قوى قوى
فى اللحظة دى .
2014 كانت تجميع لحاجات كتير قوى صغيرة ، بس
كملت بعضها لحد ما رسمت صورتى اللى يمكن مش زى صورتى القديمة اللى بأتمنى فى كل
لحظة إنى أشوفها تانى ، بس على الأقل صورة أقدر أقول إنى حبتها ، دا أنا حتى رجعت
أتصور تانى :D
كلمة أخيرة : شكرا لدار الضيافة
فى كل مرة الدقايق فيه بتفرق معايا كتير قوى
يمكن ما أكونش مبالغ لو قلت إنها بتفرق معايا
عمر بحاله
